بخش خبر خوان؛ خبر آنلاین
محمدرضا ماندگاری، مدیرعامل شرکت شهرک صنعتی جهان‌آباد میبد در یادداشتی با اشاره به عنوان «ضرورت تغییر نگرش به شهرک‌های صنعتی به‌عنوان نهادهایی اجتماعی، اقتصادی و مدنی» با انتشار یادداشتی نوشت: نقش شهرک‌های صنعتی در تحقق اهداف اقتصادی کشور بر کسی پوشیده نیست. با این حال، چالش اساسی امروز، نگاه تقلیل‌گرایانه‌ای است که این مجموعه‌ها را صرفاً مراکزی تولیدی و صنعتی تلقی می‌کند.
به گزارش خبرآنلاین از یزد، محمدرضا ماندگاری، مدیرعامل شرکت شهرک صنعتی جهان‌آباد میبد با انتشار یادداشتی تحت عنوان «ضرورت تغییر نگرش به شهرک‌های صنعتی به‌عنوان نهادهایی اجتماعی، اقتصادی و مدنی» نوشت:
نقش شهرک‌های صنعتی در تحقق اهداف اقتصادی کشور بر کسی پوشیده نیست. با این حال، چالش اساسی امروز، نگاه تقلیل‌گرایانه‌ای است که این مجموعه‌ها را صرفاً مراکزی تولیدی و صنعتی تلقی می‌کند. چنین نگرشی نه‌تنها مانع توسعه زیرساخت‌های اجتماعی در این شهرک‌ها می‌شود، بلکه موجب محرومیت نیروی کار شاغل و سرمایه‌گذاران در این مناطق از خدمات پایه‌ای مانند انتظامی، سلامت و مدنی است؛ خدماتی که در سایر سکونتگاه‌های شهری به‌طور طبیعی در دسترس شهروندان ، اصناف و کارگاههای داخل محدوده شهر قرار دارد.
دستگاه‌ها و نهادهای خدمات‌رسان، با ادعای اینکه ساکنان شهرک‌ها و نواحی صنعتی باید خودشان خدمات مورد نیازشان را تأمین کنند، در بسیاری موارد از ارائه خدمات پایه‌ای به شهرک‌های صنعتی خودداری می‌کنند؛ خدماتی که در شهرها به‌طور طبیعی به شهروندان و واحدهای اقتصادی ارائه می‌شود. این رویکرد، باعث ایجاد تبعیض در ارائه خدمات عمومی شده و پویایی و کیفیت زندگی در این نواحی را تحت تأثیر قرار داده است. این در حالی است که با وجود نقش مهم این مجموعه‌ها در تولید ثروت و رفاه برای مردم و اقتصاد کشور، خودشان از دریافت خدمات یادشده محروم‌اند.
در عمل، برخی سازمان‌ها استقرار واحدهای تولیدی در شهرک‌های صنعتی را فرصتی برای تحمیل مطالبات غیرمنطقی خود می‌دانند و تحت عناوینی چون «مسئولیت اجتماعی»، نیازها و مشکلات خود را به این مجموعه‌ها تحمیل می‌کنند. این دیدگاه نه‌تنها کارایی و بهره‌وری شهرک‌های صنعتی را کاهش می‌دهد، بلکه کیفیت زندگی کارگران و صنعتگرانی را که در این مجموعه‌ها مشغول کار و زندگی هستند تحت تأثیر منفی قرار داده و علاوه بر آن، موجب تحمیل هزینه‌های اضافی به مجموعه‌های تولیدی می‌شود.
به باور ما، شهرک‌های صنعتی صرفاً مراکز اقتصادی نیستند، بلکه یک اکوسیستم اجتماعی، اقتصادی و مدنی‌اند. در این مجموعه‌ها، هزاران کارگر و صنعتگر با تعهد و انگیزه‌ای مشابه با سایر شهروندان زندگی می‌کنند و به تولید می‌پردازند. از این‌رو، تغییر نگرش در سطح سیاست‌گذاری و اجرایی کشور، امری ضروری است. اگر این تغییر نگرش صورت گیرد و ادارات مربوطه خدماتی مانند آتش‌نشانی، پلیس، بهداشت و درمان و سایر خدمات شهری را همچون سایر شهرها به شهرک‌های صنعتی ارائه دهند، نتایج مثبتی به همراه خواهد داشت:
آثار مثبت تغییر نگرش:
برای اجتناب از اطاله کلام، تنها به چند نمونه از مزایای تغییر نگرش به شهرک‌های صنعتی اشاره می‌شود:
صیانت از سرمایه‌های انسانی و اقتصادی: دسترسی به خدمات بهداشتی، امنیتی و امدادی موجب افزایش ایمنی و سلامت نیروی کار و سرمایه‌گذاران شده و زمینه‌ساز پایداری فعالیت‌های تولیدی می‌گردد.
افزایش بهره‌وری: ارائه خدمات پایه‌ای به شهرک‌های صنعتی، راندمان کاری و تولید را افزایش می‌دهد.
کاهش هزینه‌های تولید: بهره‌مندی از خدمات عمومی در محل استقرار واحدهای تولیدی، هزینه‌های سربار را کاهش داده و قیمت تمام‌شده محصولات را پایین می‌آورد.
افزایش توان رقابت‌پذیری: کاهش هزینه‌ها و افزایش بهره‌وری، منجر به رقابت‌پذیری بیشتر در بازارهای داخلی و خارجی می‌شود.
جذب سرمایه‌گذاری: وجود زیرساخت‌ها و خدمات مناسب، انگیزه‌ای مؤثر برای جذب سرمایه‌گذاران جدید خواهد بود.
بنابراین، می‌توان گفت که تغییر نگاه به شهرک‌ها و نواحی صنعتی و درک اهمیت آن‌ها به‌عنوان یک زیست‌بوم تولیدی، اجتماعی، اقتصادی و مدنی، می‌تواند به بهبود شرایط زندگی و کاری صنعتگران، افزایش سرمایه‌گذاری و رشد اقتصادی کشور بینجامد. با ارتقای خدمات‌رسانی توسط دستگاه‌های مسئول و شکل‌گیری رویکردی جامع نسبت به این مناطق، گامی مؤثر در مسیر توسعه پایدار و متوازن کشور برداشته خواهد شد.
با این حال، مسئولیت‌ها صرفاً متوجه نهادهای بیرونی نیست. شهرک‌های صنعتی نیز همواره خود را متعهد به نقش خود در ارتقای تعامل با جامعه و محیط پیرامون دانسته و می‌دانند؛ نقشی که می‌تواند در قالب مشارکت در توسعه فرهنگی و آموزشی منطقه، شفاف‌سازی عملکرد زیست‌محیطی، و گسترش فضای سبز و محیط کاری سالم تجلّی یابد.