بخش خبر خوان امروز؛ ایرنا
کنگاور- ایرنا- در روزگار پرشتاب و پرهیاهوی امروز، هنوز هستند کسانی که چراغ تعلیم و تربیت را با دستانی آغشته به تلاش برافروخته نگاه داشته‌اند. محمد کلی‌وند معلم و داور کنگاوری سال‌هاست که عدالت را در زمین فوتبال با سوت داوری می‌آموزد و در کلاس‌درس، آینده‌سازان ایران را پرورش می‌دهد.
به گزارش ایرنا، محمد کلی‌وند، مدیر دبیرستان فارابی در شهرک فرهنگیان شهرستان کنگاور، با بیش از ۲۸ سال سابقه در نظام آموزش و پرورش، از جمله چهره‌های شاخص و تاثیرگذار در عرصه تعلیم و تربیت و ورزش دانش‌آموزی است. وی دارای مدرک کارشناسی ارشد تربیت‌بدنی با گرایش آسیب‌شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی است و در سال‌های ۱۴۰۳ و ۱۴۰۴ به ترتیب به عنوان مدیر نمونه کشوری و شهرستانی شناخته شده است.
سوابق وی در حوزه ورزش، شامل مربیگری و داوری در رشته‌هایی همچون فوتبال، فوتسال، تنیس روی میز، والیبال و آمادگی جسمانی است. کلی‌وند همچنین داور رسمی لیگ‌های فوتبال کشور بوده و به عنوان مربی تیم‌های دانش‌آموزی، موفق به کسب افتخارات متعددی در سطوح استانی و کشوری شده است.
او سال‌ها داور لیگ‌های رسمی فوتبال کشور بوده و با افتخار مربیگری تیم‌های دانش‌آموزی آموزش و پرورش را در سطوح استانی و کشوری برعهده داشته است؛ تیم‌هایی که با هدایت او بارها سکوهای قهرمانی را تجربه کرده‌اند. در سال ۱۴۰۲ نیز، عنوان فنی‌ترین مربی کشور در مسابقات فوتسال آموزش و پرورش را در اردبیل از آن خود کرد.
کلی‌وند، حالا به دفتر خبرگزاری ایرنا در شرق کرمانشاه آمده تا از رهگذر تجربه‌های آموزشی و ورزشی خود بگوید و دیدگاه‌ها، دغدغه‌ها و برنامه‌های مدیریتی خود در مسیر ارتقای نظام تعلیم و تربیت را با دیگران به اشتراک بگذارد.
ایرنا: جناب آقای کلی‌وند، شما سال‌هاست که در نظام تعلیم و تربیت کشور خدمت می‌کنید. لطفاً در آغاز، از مدرسه‌ای بگویید که اکنون مدیریت آن را بر عهده دارید.
محمد کلی‌وند: مدرسه فارابی، واقع در شهرک فرهنگیان کنگاور، صرفاً یک ساختمان آموزشی نیست؛ بلکه مأمن تربیت انسان‌هایی است که قرار است فردای این سرزمین را بسازند. آنچه این مدرسه را برجسته کرده، نگاه «تربیت همه‌جانبه» است؛ یعنی پرورش هم‌زمان اندیشه، جسم، روح و خلاقیت. در این مسیر، از معلمان متعهد، فناوری‌های نوین، برنامه‌های ورزشی هدفمند و مشارکت والدین بهره گرفته‌ایم.
ایرنا: به نظر شما در فضای امروز آموزش و پرورش، یک مدیر موفق باید دارای چه ویژگی‌هایی باشد؟
مدیر مدرسه امروز باید فراتر از مرزهای اداری و دفتر کلاس حرکت کند. باید رهبر باشد، نه رییس. باید گوش شنوا، ذهن تحلیلگر، قلبی صبور و دستانی توانمند داشته باشد. توان حل مساله، شناخت روان‌شناسی نوجوانان، تعامل مؤثر با اولیا و معلمان، و تسلط بر ابزارهای نوین آموزشی از ضروری‌ترین مهارت‌هاست.
ایرنا: چطور میان فعالیت‌های رسمی درسی و برنامه‌های پرورشی و ورزشی تعادل برقرار می‌کنید؟
با نگاهی مشارکتی و با همراهی شورای مدرسه، یک تقویم سالانه طراحی کرده‌ایم که فرصت را برای همه فعالیت‌ها باز می‌گذارد. به‌جای تفکیک خشک بین آموزش و پرورش، می‌کوشیم این دو را درهم بیامیزیم؛ مثلاً درس ریاضی در قالب پروژه‌های ورزشی یا اخلاق در بستر بازی و رقابت آموزش داده شود.
ایرنا: انگیزه معلمان و تعامل با والدین و دانش‌آموزان را چطور حفظ می‌کنید؟
اساس تعامل ما احترام متقابل و شفافیت است. معلمان باید بدانند که دیده و شنیده می‌شوند. والدین باید احساس کنند که در تربیت فرزند تنها نیستند. دانش‌آموزان هم باید اعتماد کنند که هر روز، مدرسه خانه دوم آنهاست. از تقدیرهای ساده گرفته تا توانمندسازی تخصصی، همه در خدمت حفظ انگیزه همکارانم است.
ایرنا: شما داور و مربی فوتبال هم هستید. چگونه این تجربیات در شیوه مدیریتی‌تان اثرگذار بوده‌اند؟
داوری به من آموخت بی‌طرفی و قاطعیت را؛ اینکه حتی اگر یک تصمیم دشوار باشد، باید درست و عادلانه باشد. مربیگری هم به من یاد داد که هر عضو تیم، منحصر به‌فرد است و باید در جایگاه مناسب قرار گیرد. این دو تجربه مرا در مدیریت مدرسه یاری کرده‌اند تا تیمی منسجم و همدل بسازم.
ایرنا: ارزش‌هایی که از فوتبال آموخته‌اید، در آموزش چقدر کاربرد دارند؟
بسیار. تلاش گروهی، احترام به قوانین، وفاداری به هدف و پذیرش شکست، همه در فوتبال آموخته می‌شوند و دقیقاً همان ارزش‌هایی هستند که مدرسه باید منتقل کند. فوتبال برای من کلاس درسی بود که در آن، زندگی را تمرین کردم.
ایرنا: آیا برنامه خاصی برای شناسایی و پرورش استعدادهای ورزشی در مدرسه دارید؟
بله. ما یک طرح «استعدادیابی» با کمک معلمان و مربیان باشگاهی اجرا می‌کنیم. پس از شناسایی، با والدین وارد تعامل می‌شویم تا مسیر شکوفایی استعدادها پیگیری شود. این پیوند میان مدرسه، خانواده و باشگاه، ضامن موفقیت است.
ایرنا: با چه چالش‌هایی در مسیر ورزش مدرسه مواجه‌اید و چه راهکارهایی پیشنهاد می‌کنید؟
نبود فضا، بودجه محدود، و تراکم برنامه‌های درسی چالش‌های اصلی‌اند. اما با خلاقیت می‌توان بر این‌ها فائق آمد؛ مثل استفاده از حیاط مدرسه برای ورزش چندمنظوره، جذب حمایت خیرین ورزشی و طراحی برنامه‌هایی کم‌هزینه اما اثرگذار.
ایرنا: به‌عنوان مدیر، معلم و مربی، چگونه آموزش و ورزش را در هم‌تنیده می‌بینید؟
من به «آموزش از راه ورزش» باور دارم. یعنی مفاهیم بزرگ زندگی مثل احترام، انضباط، مسوولیت‌پذیری و همدلی را در بستر فعالیت بدنی منتقل کنیم. آموزش اگر از دل حرکت و نشاط بگذرد، ماندگارتر و انسانی‌تر می‌شود.
ایرنا: اگر به آغاز راه بازگردید، چه چیزی را متفاوت انجام می‌دادید؟
قطعاً زودتر به مطالعه روان‌شناسی نوجوانان می‌پرداختم و تمرکز بیشتری بر ایجاد ارتباط عمیق با خانواده‌ها داشتم. امروز می‌دانم که سنگ‌بنای موفقیت در آموزش، «اعتماد و تعامل» است.
ایرنا: در پایان، آینده آموزش را در پیوند با ورزش چگونه می‌بینید؟
آینده آموزش باید تربیت انسان «متعادل» باشد؛ نه صرفاً باسواد یا صرفاً سالم. ورزش پلی‌ست میان جسم، روح و ذهن. اگر این هم‌افزایی درست مدیریت شود، می‌توان نسلی ساخت که هم باهوش، هم بااخلاق و هم باانگیزه باشد.
ایرنا: سخن پایانی شما؟
اگر چراغ آموزش را به دستان خودمان نسپاریم، تاریکی فردا گریبان‌گیر نسل‌ها خواهد شد. من باور دارم هر گام کوچک در آموزش، می‌تواند آینده‌ای بزرگ بسازد و در این راه، عشق، تعهد و باور به انسان، بزرگ‌ترین سرمایه‌ها هستند.