همقدم با لاله‌ها؛ وداع عاشقانه مردم بروجرد با شهدا

به گزارش ایرنا، در صبحی آکنده از غرور و اندوه، دوشنبه ۲۶ خردادماه ۱۴۰۴ شهر بروجرد شاهد تشییع باشکوه پنج لاله سرخ‌فام خود بود که در حمله متجاوزانه رژیم صهیونیستی به شهادت رسیدند، مردم ولایتمدار این دیار، همقدم با لاله‌ها، از میدان قیام تا بهشت شهدا، با اشک و فریاد و غرور، عهد خود را با آرمان‌های شهادت و مقاومت در راه دفاع از میهن را تازه کردند.

نسیم ملایم صبح، عطر گل‌های محمدی و گلاب را که بر دستان سوگواران پراکنده شده بود، در کوچه‌های شهر می‌پیچاند، پرچم‌های سه‌رنگ ایران، در دستان مردم، چون مشعل‌هایی از ایمان در آسمان بروجرد درخشیدند و صدای نوحه و مرثیه چون نغمه‌ای آسمانی فضای شهر را پر کرد.
این مراسم، نه‌تنها وداعی با پیکرهای پاک شهداست، بلکه تجلی وحدت و ایثار مردمی است که در سوگ فرزندان خود، استوارتر از همیشه ایستاده‌اند، هر یک از این شهدا، داستانی از عشق به وطن و فداکاری را در سینه دارند.

ایمان گودرزی و حسین نقدی کارگران زحمتکش کارخانه فرداموتورز بروجرد در میان دود و آتش حمله ناجوانمردانه رژیم صهیونیستی به این کارخانه، جان خود را از دست دادند، به گفته یکی از اعضای خانواده ایمان گودرزی ایمان شب و روز برای تامین معیشت همسر و فرزندانش تلاش می‌کرد، او مردی ساده و بی‌ریا بود که نان حلال به خانه می‌برد، حالا که این‌گونه بی‌گناه به شهادت رسیده، ما به او افتخار می‌کنیم، هرچند دلمان برایش تنگ است.
یکی از شرکت کنندگان در مراسم که از اقوام شهید حسین نقدی است نیز با چشمانی اشکبار می‌گوید: حسین نقدی کارگر کارخانه فرداموتورز بروجرد بود که دلسوزانه برای تامین معیشت خانواده کار می کرد کارگری که برای تامین نان سفره خانواده زحمت می کشید او همیشه می‌گفت باید شرافتمندانه زندگی کنیم.
این دو کارگر ساده، که زندگی‌شان را وقف آسایش خانواده کرده بودند، اکنون در قلب مردم بروجرد به نمادی از مظلومیت و مقاومت بدل شده‌اند.
عباس پیریایی، دیگر شهید این حادثه پاسداری شجاع در پادگان ۲۴ بعثت بود که در دفاع از خاک وطن جان باخت، دوست نزدیکش با صدایی غمگین از او یاد می‌کند و می گوید: عباس همیشه از آرمان‌های انقلاب و ضرورت ایستادگی در برابر رژیم صهیونیستی سخن می‌گفت، او معتقد بود که حفظ ارزش‌هایمان در برابر دشمن، وظیفه هر ایرانی است، عباس با جانش به این باور وفادار ماند.
هر یک از این شهدا، معصومه پیرهادی، ایمان گودرزی، حسین نقدی، حمیدرضا روزبهانی و عباس پیریایی، مادری، پدری، فرزندی یا همسری عزیز بودند که خانواده‌هایشان چشم‌به‌راه بازگشتشان به خانه بودند، امروز، هرچند غم فراقشان بر دوش عزیزانشان سنگینی می‌کند، اما خانواده‌های این شهدا با صبر و استقامت عهد کرده‌اند که راه آن‌ها را که همان دفاع از وطن و آرمان‌های انقلاب است، راسخ‌تر از پیش ادامه دهند.
مادری با بغضی در گلو می‌گوید: پسرم برای ایران جان داد، من غمگینم، اما افتخار می‌کنم که چنین فرزندی داشتم، راه او را با دعا و صبر ادامه می‌دهم.
مردم بروجرد، از پیر و جوان در این آیین باشکوه با فریادهای «مرگ بر اسراییل» خشم خود را از دشمن متجاوز و ارادتشان به شهدا نشان دادند، زنان و مردان و جوانان با تصاویری از شهدا بر سینه، در مسیر میدان قیام تا بهشت شهدا همقدم با لاله ها گام برمی‌داشتند، کودکان، با شاخه‌های گل سرخ در دست، به تابوت‌های مزین به پرچم ایران ادای احترام می‌کردند، گویی می‌خواستند قصه قهرمانی این شهدا را برای همیشه در دل خود نگه دارند.
این تشییع باشکوه تنها یک مراسم وداع نیست، بلکه نمایش اقتدار مردمی است که در سوگ لاله‌های خود، با عزمی راسخ‌تر، به دشمنان نشان می‌دهند که خون شهدا هرگز پایمال نخواهد شد.

بروجرد امروز، همقدم با لاله‌هایش نه‌تنها در غم از دست دادن فرزندانش سوگوار است، بلکه با هر قدم و فریاد، پیمان خود را با آرمان‌های انقلاب و مقاومت محکم‌تر می‌کند؛ پیمانی که در تاریخ این سرزمین جاودان خواهد ماند.