بخش خبر خوان امروز؛ ایرنا
گچساران – ایرنا – نشستن بر ساحل چشمه ساران روستای «مارین» شهرستان گچساران خنکایی در دل یک منطقه گرمسیری است که برای کسانی که شاید نخستین بار به این بهشت زمینی سفر میکنند غافلگیر کننده باشد.
به گزارش ایرنا، شهرستان گچساران که در جنوب غربی کهگیلویه و بویراحمد قرار دارد جاذبههای خیالانگیزی برای طبیعتگردی در فصول بهار ، پاییز و حتی زمستان دارد اما به علت گرمای هوا در فصل تابستان بیشتر جاذبههایش رونق زیادی ندارد به همین خاطر روستای «مارین» مقصدی خنک برای طبیعت دوستان این شهرستان و دیگر مناطق جنوب استان است.
روستای مارین در فاصله ۳۶ کیلومتری دوگنبدان قرار دارد، جایی که ساکنان این شهر خردادماه امسال بارها شاهد هوایی با دمای ۴۹ درجه سانتیگراد بودهاند اما روستای مارین به علت قرار گرفتن در میان سه کوه «دلی گنج»، «دیل» و« خامی» و باغستانهاب انبوه، آب و هوایی متفاوت با دیگر مناطق شهرستان گچساران دارد.
به راستی عصرگاهان و صبحگاهان نشستن در لب جویبارهایی که خبری از دود و دم صنایع و صدای خودروها نیست و تنها صدای آب چشمهها و طبیعت به گوش میرسد برای مسافران گردشگران خیالانگیز و آرامش بخش است.
این روستا که به دلیل بافت پلکانی خانههایش به ماسوله جنوب ایران و به علت باغات زیبا، چشمه ساران پرآبش، طبیعت بکر و رویایی آن به بهشت گمشده شهرت دارد.
اما طبیعت همه زیباییهای این سرزمین بکر و رویایی نیست بلکه حفظ سنتهای گذشتگان از سوی بومیان در کنار راه تاریخی شوش به تخت جمشید و بیشاپور (در دوره هخامنشیان) که از هفت کیلومتری این روستا میگذرد اینجا را به منطقهای دل رُبا برای گردشگری تبدیل کرده است.
این روستا در شیب ملایم دره قرار دارد واحدهای مسکونی در یک یا 2 طبقه ساخته شدهاند و پشت بام خانه حیاط خانه دیگری است و همین ویژگی روستا را به ماسوله شبیه کرده است، معماری روستا متشکل از سقفهای مسطح، ایوان، پنجرههای کوچک و دیوارهای قطور است که از مصالحی چون سنگ، خشت، گل، آجر و تیرهای چوبی ساخته شده است.
موقعیت خاص روستای مارین، در دوره هخامنشیان ، اشکانیان و ساسانیان سبب احداث قلعههای متعدد راهبانی در حوزه نفوذ این روستا شد و وجود بقعه متبرکه امامزاده بیبی حمیده خاتون(س) از نوادگان امام موسی کاظم(ع) در کنار این روستا ، بر جذابیت این منطقه افزوده است و گردشگران در بدو ورود به روستای مارین به زیارت این بانوی بزرگوار مشرف میشوند.
برخی از اهالی و بزرگان روستای مارین میگویند که در روزگاران کهن در آبادیهای اطراف روستا «مار» فراوان وجود داشت اما در این روستا به دلیل آب و هوای خاص خود تعداد کمتری مار بود و به همین دلیل روستا به نام مارین شهرت دارد که در واقع مردم این آبادی به گویش خود میگفتند که در این آبادی «مار نی» یعنی مار وجود ندارد بعدها اسم این روستا به مارین تغییر یافت.
اما یکی از جاذبههای شیرین این روستا گویش خاص اهالی به نام «دیلی» است که هنگامی با سالمندان هم کلام می شویم به طور کامل مشهود است.
مارین مستعد پذیرش گردشگران در همه فصول
مدیرکل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی کهگیلویه و بویراحمد با اشاره به اینکه مارین یکی از روستای هدف گردشگری استان است که جاذبههای متنوعی برای گردشگری دارد گفت: زیرساخت هایی مانند اقامتگاه های بومگردی برای اسکان شبانه گردشگران در روستا وجود دارد.
مجتبی امیر حسینی افزود: روستا مارین از معدود مناطق کهگیلویه و بویراحمد است که با توجه به نزدیکی به دشت دیل، سد کوثر و جاذبههای بکر در بیشتر روزهای سال میتواند پذیرای گردشگران باشد.
دهیار روستای زیبای مارین نیز گفت: این روستا جذابیت های متنوعی برای گردشگری در فصول مختلف دارد اما به علت تنوع محصولات تولیدی و برداشت بیشتر این محصولات به همراه هوای دلپذیر در تابستان این فصل خاطرات به یادماندنی برای مسافرانش دارد.
علی اکبر ارجمندزاده تاکید کرد: به دلیل پلکانی بودن خانهها و امکان نفوذ آب به داخل خانههای پایین دست، در منطقه مسکونی باغ احداث نشده و همه باغستانها در پایین روستا قرار دارد.
وی تاکید کرد: روستای مارین دارای ۹ هکتار باغ شامل انار، مرکبات، انجیر،انگور و سایر میوه های تابستانی است.
دهیار روستای مارین تاکید کرد: به طور تقریبی همه اهالی روستا دارای دام سبک و سنگین هستند به همین دلیل صدای زنگوله گوسفندان، نوای حی حی چوپان و عرضه محصولات تازه دامی چون شیر، سرشیر، گوشت و روغن از دیگر محصولات تولیدی مردمان سخت کوش این یار است.
وی در مورد جمعیت روستا هم گفت: روستای مارین دارای ۸۶ خانوار با ۲۵۰ نفر است البته در فصل تابستان ۳۰ نفر به جمعیت روستا افزوده می شود.
دهیار روستای مارین تصریح کرد: زیرساختهای اولیه زندگی آب، برق، گاز، تلفن در روستا وجود دارد اما اینترنت در این روستا ضعیف است.
ارجمندزاده تاکید کرد: سبدبافی از محصولات مهم روستاست که با شاخه بادام تولید می کنند که بانوان سالخورده سبد برای نگهداری نان و میوه تولید می کند.